Συγκέντρωση 22 μαρτίου (Σάββατο) ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης

Το Σάββατο 22 μαρτίου στις 12:00 συγκεντρωνόμαστε στην Πλατεία Αγ.Σοφίας , ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών.

ΚΑΝΕΝΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΟΥ ΞΕΝΙΟΥ ΔΙΑ

Συγκεντρωση τσο

 

Λευτεριά στους φυλακισμένους μετανάστες του ξένιου δία

Αφίσα που βγάλαμε με την συνέλευση ενάντια στο κοινωνικό, κρατικό και παρακρατικό φασισμό για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Επίσης καλούμε (με την συνέλευση) σε συγκέντρωση το Σάββατο 8 μάρτη στις 12:00 στο παράρτημα

>η αφίσα σε pdf εδω

Γιατί σβήσαμε κάποια συνθήματα στην γειτονιά μας

Τον τελευταιο καιρό εχουν εμφανιστεί στους τοίχους της γειτονιάς μας πατριωτικά συνθήματα με υπογραφή επαμ. Εμεις ως αντιφασίστες και αντιφασίστριες  που βλέπουμε τον ευατό μας -στο παρόν και (ή για κάποιους) στο μέλλον- κομμάτι της εργατικής τάξης, βγήκαμε και τα σβήσαμε. Γιατι τίποτα δεν μας ενώνει με τους έλληνες εργοδότες μας, τους ελληνες ρατσιστές, τους έλληνες σεξιστές και πολλούς άλλους ελληναράδες…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

 

Ακολουθεί η αφίσα που κολλήσαμε στους δρόμους που υπήρχαν τα πατριωτικά συνθήματα και αναλαμβάνουμε την ευθύνη για το σβήσιμο τους.

ΕΠΑΜ- φεβρ 14 .._Layout 1

Στον τοίχο που βρίσκεται κολλημένη αυτή η αφίσα, κάποιοι ολιγόνοες ή επιτούτου βαλτοί έγραψαν  συνθήματα τύπου “έλληνα πεινάς γιατί τους προσκυνάς”, “εθνική ανεξαρτησία”, “ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ”.

Με την αντίσταση δεν έχουμε πρόβλημα γενικώς (ο λαμπτήρας πυρακτώσεως είναι απο τις μεγαλύτερες εφευρέσεις της ανθρωπότητας), πρόβλημα έχουμε και χοντρό μάλιστα, με ότι έχει να κάνει με το έθνος, την πατρίδα και τα αφεντικά, αριστερά ή δεξιά.
Είμαστε τίποτα “κολλημένοι” μυστήριοι τύποι που τους χρηματοδοτεί ο τζορτς σόρος; Είμαστε τίποτα “παλιόπαιδα” που είμαστε ενάντια στην εθνική ενότητα επειδή ήθελαν να έχουν γεννηθεί στην αμερική μέσα στη χλιδή;

Που λέτε, είμαστε ενάντια στην εθνική ενότητα γιατί πιστεύουμε ακράδαντα πως τα απελευθερωτικά προτάγματα είναι ταξικά και όχι τα εθνικά, η απελευθέρωση έρχεται απο την αλλαγή των κοινωνικών σχέσεων, όχι απο την αποτίναξη της ‘’τυραννίας της Μέρκελ’’. Γιατί πιστεύουμε στην απελευθέρωση της τάξης μας και όχι του έθνους μας. Γιατί έλληνας είναι και ο Σαμαράς και ο Βαρδινογιάννης, φτωχοί όμως είμαστε μόνο εμείς. Γιατί πιστεύουμε σ’ έναν κόσμο χωρίς εθνικούς διαχωρισμούς και χωρίς τάξεις. Γιατί ούτε απόγονοι του Λεωνίδα είμαστε, ούτε απόγονοι του Αριστοτέλη. Είμαστε άνεργοι, εργαζόμενοι, φοιτητές, ξένοι και ντόπιοι, άντρες και γυναίκες που χρηματοδοτούν τις δράσεις τους μόνοι τους ακριβώς για να πουν ένα απλό πράγμα

ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΘΝΙΚΗ

Γιατί ο κόσμος χωρίζεται σε φτωχούς και πλούσιους, σε εργάτες και αφεντικά και όχι σε έλληνες-γερμανούς ή έλληνες-αλλοδαπούς. Αυτοί οι διαχωρισμοί χρησιμεύουν μόνο στα αφεντικά για να ρίχνουν τα μεροκάματα, να μας διαιρούν και να εξασφαλίζουν ό,τι  πιο πολυπόθητο γι’ αυτούς: ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ και σε όσους ανόητους δημαγωγούς προσπαθούν να περάσουν τις σάπιες ιδέες τους στην κοινωνία για να αποκομίσουν κάτι άλλο εξίσου σημαντικό όπως στην προκειμένη. Πολιτικό Κέρδος.

Και εμείς τους τοίχους της γειτονιάς μας δεν θα τους αφήσουμε γεμάτους μαλακίες

 

Προβλημα ειναι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης

Βαλαμε 35 χαρτοπανό σε καφάο και σε στάσεις της γειτονιάς μας, ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών. Ενάντια στους γείτονες που θεωρούν πρόβλημα τους μετανάστες.

Παρακάτω κάποιες ενδεικτικές φωτογραφίες…

Πόσο ακόμη αίμα χωράει αυτή η θάλασσα;

<4D6963726F736F667420576F7264202D20D0CFD3CF20C1CACFCCC720C1C9CCC

Πόσο αίμα «Άλλων» χωράει ακόμη το αιγάιο;

Πόσοι ακόμη μετανάστες εργάτες θα δολοφονηθούν στα σύνορα, προσπαθώντας να διεκδικήσουν μια ζωή με λογική και αξιοπρέπεια;

Ένας ακήρυχτος πόλεμος μαίνεται τόσο κοντά μας, που η σιωπή και η αδιαφορία γίνονται η απόλυτη συνενοχή σε αυτό το έγκλημα. Γιατι αυτό που συντελείται εκεί στα όχι και τόσο μακρινά σύνορα και στα βουνά του έβρου, εκεί στα νερά του αιγαίου και στις παραλίες των νησιών είναι ένα συνεχές και διαρκές ΕΓΚΛΗΜΑ.

Πως αλλιώς να αποκαλέσεις τις δολοφονικές πρακτικές που ακολουθεί ο ελληνικός στρατός και το λιμενικό για να απωθήσει τις βάρκες των μεταναστών;

Πως αλλιώς να αποκαλέσεις τους εκατοντάδες πνιγμούς μεταναστών μόνο τους τελευταίους μήνες στο αιγαίο;

Πως αλλιώς να αποκαλέσεις την σκληρή αντιμεταναστευτική πολιτική του ελληνικού κράτους που πηγαίνει χέρι χέρι με την υποστήριξη και την συμμετοχή του σε πολέμους στις χώρες απ’που προσπαθούν να δραπετεύσουν οι μετανάστες ;

Και στην τελική, πως αλλιώς μπορείς να πεις την αδιαφορία της πλειοψηφίας των ντόπιων κατοίκων αυτής της χώρας που ενώ βλέπουν το αίμα που γεμίζει τις θάλασσες γύρω τους, στέκονται αδιάφοροι και άρα συνένοχοι σε όλη αυτήν την δολοφονική μανία;

Γνωρίζουμε ότι αυτός ο πόλεμος αρχίζει με βόμβες στις χώρες των μεταναστών, συνεχίζεται με πνιγμούς στα ελληνικά (και όχι μόνο) σύνορα, εξαπλώνεται στις πόλεις με μαζικές σκούπες, φασιστικές επιθέσεις,  ρατσιστικές υποτιμήσεις και φασιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης  και στην τελική εξαργυρώνεται στις μανωλάδες, στα μπουρδέλα και σε όλες τις βαριά υποτιμημένες εργασίες στην ενδοχώρα.

Γνωρίζουμε ότι αυτός ο πόλεμος είναι ένας διαρκής πόλεμος ΕΝΑΝΤΙΑ στην εργατική τάξη και μας παίρνει όλους αμπάριζα.

Τεύχος 1o απ’το Σχολικό έντυπο που μοιράζουμε στα λύκεια της γειτονιάς

Κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος απο το σχολικό έντυπο Klang! που εκδώσαμε ως αντιφασιστικός πυρήνας Αγ.σοφίας-Νόρμαν και μοιράσαμε στο ΓΕΛ της Φαβιέρου και στο τεχνικό λύκειο της Αγ.σοφίας.

Περιεχόμενα…

-ποιοι είμαστε και γιατί εκδίδουμε αυτό το έντυπο;

-λίγα λόγια για τις δολοφονίες μεταναστών στην λευκάδα και στη λαμπεντούζα.

-για τις μαθητικές καταλήψεις και την καταστολή τους απο μπάτσους και γονείς.

-μια φωτογραφία και ένα σχόλιο για την τρίτη του δεκέμβρη 08 στην πάτρα

-σκονάκια για μια αγγελία και για την μικρή Μαρία

-μια αφίσα μνήμης στον νεκροί της τάξης μας, αντιφασίστα Παύλο Φύσσα

 

#1

Προκύρηξη για την εξέγερση του Δεκέμβρη 2008…

…που μοιράστηκε στο ΓΕΛ της Φαβιέρου την Τετάρτη και στο ΕΠΑΛ τέρμα Αγ.Σοφίας, την Πέμπτη.

δεκεμβρης

H εξέγερση του Δεκέμβρη του ‘08 θα τελειώσει αν εμείς πάψουμε να παραδειγματιζόμαστε απο αυτήν.

Tο σάββατο 6 δεκέμβρη 2008, στο κέντρο της Αθήνας (Εξάρχεια) δολοφονείται ο 15χρονος μαθητής Αλέξης Γρηγορόπουλος από σφαίρα του ειδικού φρουρού της Ελληνικής Αστυνομίας Επαμεινώνδα Κορκονέα με τον συνάδελφο του, Βασίλη Σαραλιώτη. Τις επόμενες μέρες, στις περισσότερες πόλεις της χώρας θα ξεσπάσει δυναμική κοινωνική εξέγερση που θα ταράξει το ελληνικό κράτος, τα κόμματα και τα αφεντικά.

Πέντε χρόνια μετά δεν ξεχνάμε τον Δεκέμβρη. Θυμόμαστε την εξέγερση που σάρωσε ολόκληρη τη χώρα και δεν ξεχνάμε την επίθεση που δέχτηκε απο τους εχθρούς της (κόμματα, media, μπάτσους, πολιτικούς) που προσπάθησαν να κουκουλώσουν την εξεγερτική ορμή, να τη συκοφαντήσουν, να καταπνίξουν τη φωνή όσων βγήκαν δίκαια στο δρόμο. Με τόνους χημικών, με συλλήψεις, ξυλοδαρμούς και άλλα τόσα, φάνηκε ξεκάθαρα οτι η εξέγερση του δεκέμβρη αποτέλεσε για το κράτος μια πραγματική απειλή. Απειλή γιατί με αφορμή την δολοφονία του μαθητή Αλέξη, άνθρωποι απο άλλες αφετερίες (μαθητές,μετανάστες,οπαδοί και άλλα περιθωριοποιημένα κομμάτια), βγήκαμε στον δρόμο και ενώσαμε την φωνή μας κάτω απο το σύνθημα: ΜΠΑΤΣΟΙ, ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ, ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ. Ενώσαμε το μίσος μας για την αστυνομία, ενώσαμε την οργή μας για την καταπίεση που δεχόμασταν τόσα χρόνια απο τα σχολεία, τις οικογένειες, τις δουλειές και τα αφεντικά μας, απο την κουκουλωμένη με γυαλιστερό περιτύλιγμα πραγματικότητα.

Δεν θα ξεχάσουμε λοιπόν τους μαθητές, που έκλεισαν μαζικά τα σχολεία, βγήκαν στους δρόμους και εκφεντόνισαν πίσω την καταπίεση που δέχονταν απο τα φροντιστήρια, τους καθηγητές και τους γονείς (“κανε οτι σου λέω, σκάσε και διαβασε”). Δεν θα ξεχάσουμε τις πολιορκίες τους στα τοπικά αστυνομικά τμήματα, τις διαδηλώσεις και τι φωνές τους που μαζί με τις φωνές όλων των εξεγερμένων, κάλυπταν τις φωνές αυτών που ούρλιαζαν για “τάξη και ασφάλεια”, που έκλαιγαν βλέποντας τον τόσο σάπιο κόσμο τους να σμπαραλιάζεται εν μιά νυχτι.

Αν κάτι έδειξε ο Δεκέμβρης είναι πως όλοι εμείς οι από τα κάτω αυτής της κοινωνίας μπορούμε να επιστρέψουμε πίσω λίγη απο τη βία που δεχόμαστε καθημερινά , αρκεί να πάψει ο καθένας να κοιτάει τον κώλο του. Να συνειδητοποιήσουμε τη συλλογική μας δύναμη θέτοντας εμείς εκείνους τους λόγους για να βρισκόμαστε στους δρόμους, όποτε και όταν το επιλέγουμε. Να σταθούμε ενωμένοι ενάντια στο φόβο που σπέρνουν καθημερινά τα μίντια, οι πολιτικοί, οι εργοδότες μας, οι φασίστες και οι μπάτσοι – που έχουν πάρει τα πάνω τους μετά το 2008…